Rozdział II "Zawsze w tyle"

Leach zawsze wybiega ostatnia z jaskini, z  powodu swojej łapy. Tego dnia nie miała ochoty wychodzić na dwór. Jej młodszy braciszek specjalnie został w jaskini dłużej, by to ona mogła wyjść przed nim, ale to nie pomogło. W końcu koda wyszedł, a Leach została sama. Położyła się.
- Ty wstrętny flaku! - krzyknęła i już miała zranić swoją kaleką łapę, kiedy do jaskini weszła Kiara.
Leach odwróciła głowę.

- Czemu zamiast nogi muszę mieć takiego flaka? - zapytała.

- Nie wiem, Leach, nie wiem... Ale bądź taka dobra i wyjdź na świeże powietrze.

Lwiczka nie wyglądał na zadowoloną, ale wyszła. Wiedziała, że jej rodzeństwo ściga się nad wodopój, więc postanowiła tam iść. kilka razy się przewróciła z powodu nogi.

Zmęczona położyła się na kamieniu.

Nagle usłyszała głos swojej siostry, która kłóciła się z Kodą. Byli za nią. Leach miała szansę, by dotrzeć tam przed nimi. Wstała i pobiegła, ale wpadała do wody. Otrzepała się i czekała na swoje rodzeństwo. Bardzo się zdziwili, kiedy zobaczyli Leach pijącą wodę, a ona uśmiechnęła się, jakby nic się nie stało.

- Ha! Nie muszę być zawsze w tyle! - powiedziała. 

Koda pogratulował jej, a Asha się obraziła i kopnęła z całej siły kamień.