Rozdział I "Narodziny"

Słońce powoli wschodziło na horyzoncie. Dzisiaj mijało równo sto dni od śmierci Ziry, a sto dziesięć od przyjęcia Kovu do stada. Kiedy lew się obudził, przywitało go miauczenie. Zdziwiony rozejrzał się po grocie i zobaczył Kiarę z trzema lwiątkami.

-  Kiara... Tak się cieszę... - wyjąkał z przejęcia.
Kiara wyglądała na przestraszoną. Patrzyła ze strachem na jedno ze swoich dzieci...
- Kovu, idź po Rafikiego, szybko!
Lew przeraził się i pognał ile sił miał w łapach. Kiedy wrócili do groty młodego małżeństwa, pawian zapytał.
- Z którym dzieckiem jest coś nie tak?
Kiara odłożyła ciemniejsze i pokazała najjaśniejsze.

- Jej łapa się nie prostuje. Urodziła się ze zgiętą.
Rafiki zaczął badać łapy lwiatka. Kiedy skończył, spojrzał smutno na świeżo upieczonych rodziców.
- Lwiczka będzie utykać do końca życia. W najlepszym wypadku wada zaniknie, jeśli nie będzie jej nadwyrężać, chodzi o tylną lewą łapę.
Smutek zagościł na twarzach młodej pary.
- A pozostałe są zdrowe? - zaniepokoił się Kovu.
Rafiki zbadał maluchy. Nic im nie było.
- Tyle chociaż szczęścia... - powiedział i wyszedł z groty. Lwica zaczęła karmić młode, a Kovu starał się przyjąć fakt, że został ojcem.
- Kiara! Rafiki powiedział mi, że urodziłaś trójkę lwiatek! Tak ci gratuluję! - powiedziała Nala, która właśnie weszła do jaskini. - Które jest najstarsze?
- Pierwsza urodziła się pomarańczowa, następnie urodziła się jasna, a najmłodszy to jedyny samczyk, ten ciemny.
- Czyli jeszcze nie mają imion?
- Właśnie przyszły mi do głowy! - pochwalił się Kovu. - Ciemny będzie nazywał się Koda, jasna to będzie Leach (czytaj: Lia), a pomarańczowa Asha (czytaj: Asza)!
- zgadzam się Kovu, to świetne imiona.
Następnego dnia była prezentacja lwiatek.
_____________________________________________________________
Zrobiłam obrazek z Leach, Kodą i Ashą!

Oceniajcie w skali od jednego do pięciu.